W dalszych ciągu konsensualna niemonogamia budzi kontrowersje i jest społecznie nieakceptowana. To (oraz inne czynniki) sprawia, że o ile każda relacja jest trudna - również monogamiczna - tak otwarta wymaga jeszcze większej dojrzałości i pewności Siebie - szczególnie w przypadku „ujawnienia się”.
Jak więc rozmawiać z bliskimi, znajomymi, szerzej - światem o życiu w relacji otwartej? Czy rozmawiać o tym w ogóle? To zależy od Was - czy czujecie taką potrzebę, czy chcecie dzielić tą sferę swojego życia z innymi oraz czy jesteście na to gotowi. Pamiętajcie - to Wasza prywatna sprawa a brak ujawnienia nie jest oznaką słabości.
Jeśli jednak zdecydujesz się na rozmowę:
1. Bądź gotowy na różne reakcje.
Nie zakładaj, że każdy bliski zrozumie i zaakceptuje Twój sposób życia. Przynajmniej załóż, że nie od razu a reakcje mogą być różne i zmieniać się w czasie.
2. Przygotuj się na ewentualne pytania.
Zaciekawieni będą chcieli poszerzyć swoją wiedzę na ten temat. Inni - rozwiać wątpliwości, obawy, spróbować zrozumieć a nawet wymusić na Tobie zmianę. Bądź przygotowany na różne pytania. Pamiętaj również, że nie musisz uczestniczyć w bitwie na argumenty za i przeciw - to Twoje życie i realnie - nikt poza Tobą nie ma na nie wpływu. Jednak ważne aby bliscy wiedzieli, że Twoje podejście do relacji nie jest formą buntu czy zrobienia czegoś szokującego a jest zgodzie z Twoimi potrzebami i przekonaniami.
3. Daj czas sobie i innym.
Nie każdy ma otwarty umysł na nieznane. Niektórym przychodzi to trudniej - potrzebują czasu na aktualizację wiedzy o Tobie - tym samym akceptację, często zwykłe „pogodzenie się” z tym faktem. Daj również czas sobie - na przeżycie wszelkich emocji związanych z „coming outem”.
4. Finalnie zaakceptuj każdą reakcję.
Zaakceptuj, że każdy ma prawo do własnego zdania. Mimo, że nie powinno to wpłynąć na relacje z bliskimi - nie każdy się z tym pogodzi. Podejdź z szacunkiem do ich zdania i nie próbuj zmuszać do akceptacji swojego wyboru - to nie ma sensu. Nie pozwól również wpływać na swoje decyzje i bądź wierny swoim przekonaniom.
A Wy z jakimi reakcjami mieliście do czynienia?
Najlepsze komentarze (3)
Ja bym dorzuciła jeszcze punkt - jeśli decydujesz się na coming out to wybieraj zaufane i sprawdzone w Twoim życiu osoby. Chociaż też i to nie jest gwarancją tego że sąsiadka nie będzie patrzyła na Ciebie jak na zwyrodnialca i zboczeńca (bo znaczenia słów i tak nie sprawdzi a wnuczka głupio tak zapytać prawda?) a jaką drogą dotarło to do jej uszu to już zostaje zagadką ;)
Długo nie mówiłam nic nikomu. Bo i po co? Wyznaje zasadę że seks jest jak religia - każdy jakiś ma a chwalić się tym nie trzeba.
Kiedy zdecydowałam się mówić o mojej relacji otwarcie spotkałam się z jednym zdaniem powtarzanym za każdym razem "serio? ale tak ...? Ty nie potrafisz tak normalnie jak wszyscy nie?!"
Niestety to prawda. My działając w SM wiele razy słyszeliśmy, że powinniśmy go zrobić bo jeśli nie ogłosimy wszem i wobec, to znaczy, że się wstydzimy. Nic bardziej mylnego! W każdej sferze życia my decydujemy czym i z kim się nią dzielimy ☺️ Bo możemy 😁