Choroba wdowia (zespół Kehrera)

Zespół Kehrera to zbiór objawów somatycznych, które wynikają z psychicznego i fizycznego niezaspokojenia potrzeb seksualnych.

Tradycyjnie o zespole Kehrera mówimy w odniesieniu do kobiet.

Kobieta doświadczająca tak zwanego „syndromu wdowy” ma prawidłowy, zdrowy poziom libido, a przy tym jej potrzeby seksualne nie zostają zaspokojone.

Zazwyczaj brak spełnienia seksualnego jest wynikiem trudnej sytuacji życiowej – na przykład śmierci partnera, rozwodu lub długotrwałych rozstań.

Kobieta taka zachowuje wierność i nie realizuje swoich potrzeb seksualnych poza związkiem.

Zespołu Kehrera w niektórych przypadkach może doświadczyć też kobieta będąca w związku, która jest odrzucana przez partnera, z którym nie prowadzi satysfakcjonującego pożycia.

Mężczyznom trudno zaakceptować to, że problemy z zaspokojeniem seksualnym mają również kobiety. Nawet kobiety często nie są świadome, że taka dysfunkcja może doprowadzić do bolesnych objawów ginekologicznych.

Zespół Kehrera nazywamy również chorobą pięciu objawów. Istnieje bowiem dokładnie pięć symptomów wchodzących w skład dolegliwości somatycznych. To odczuwalne fizycznie dolegliwości w obrębie miednicy.

Najpierw jednak w chorobie mamy do czynienia z objawami dotyczącymi psychiki. Kobieta staje się bardziej nerwowa, rozdrażniona, pobudzona, bywa bardzo kłótliwa i agresywna. Możemy powiedzieć, że to intensywniejsza forma zespołu napięcia przedmiesiączkowego, która nie pozwala kobiecie normalnie funkcjonować. Po takich objawach, choroba wchodzi w drugą decydującą fazę, która charakteryzuje się objawami natury fizycznej w obrębie narządów miednicy mniejszej.

Objawy choroby wdowiej mogą zostać zneutralizowane w momencie, gdy kobieta na nowo zacznie osiągać satysfakcję ze współżycia. W każdym przypadku pomaga co innego. U niektórych kobiet wystarczy wyeliminowanie przyczyny choroby, czyli np. powrót partnera po długiej rozłące, zrozumienie kobiecych potrzeb przez mężczyznę, znalezienie sobie nowego partnera, częstsze stosunki seksualne.