Seks z zespołem Aspergera

Rozwój seksualny człowieka jest złożonym procesem integrującym rozwój fizyczny, emocjonalny i społeczny. Do czynników mających na niego wpływ należą między innymi przekonania seksualne, wartości i wiedza danej osoby. Seksualność jednostki integruje w sobie myśli, uczucia, zachowania, relacje, pełnione role, tożsamość i osobowość.
Seksualność osób w spektrum autyzmu oraz potrzeba budowania przez nie relacji intymnych są tematami niesamowicie obszernymi. Zaganienia te nadal nie zostały wystarczająco zgłębione i istnieją w społecznym rozumieniu jako tabu. To z kolei przyczyniło się do powstania wokół nich licznych mitów i stereotypów. Dodatkowo ograniczona wiedza na temat seksualności oraz utrudniony dostęp do jej pozyskania sprawiają, że szanse osób neuroatypowych na wejście w intymną relacje są mniejsze w porównaniu z osobami neurotypowymi.
Jedno z najczęściej cytowanych badań podejmujących temat identyfikacji płciowej osób z autyzmem i zespołem Aspergera wskazuje, iż w populacji tej 15 proc. osób określa siebie jako transseksualne lub niebinarne. Według ekspertów przyczyną tego jest fakt, iż, w porównaniu do populacji osób neurotypowych, osoby ze spektrum autyzmu w mniejszym stopniu ulegają wpływom norm społecznych, przez co proces wyrażania swojej seksualności zachodzi w bardziej autentyczny, mniej ograniczony sposób.
Osoby z ASD częściej też identyfikują się jako nieheteroseksualne i obiektywnie potrzebują mniejszej liczby doświadczeń seksualnych (np. z osobami tej samej płci), aby określić się jako osoby biseksualne lub homoseksualne, co zdarza się rzadziej i jest mniej typowe w populacji osób bez neuroatypii.
Seks dla osoby z zespołem Aspergera i autyzmem może być mniej lub bardziej istotny w kreowaniu intymności z partnerem – dokładnie tak samo, jak dla osoby bez neuroatypii. Ważne jest jednak zrozumienie, że sposób, w jaki osoby autystyczne realizują potrzebę bliskości, może znacząco odbiegać od powszechnie przyjętego wyobrażenia na ten temat ze względu na szereg specyficznych przeszkód, które osoby te mogą napotykać na swojej drodze.
Osiągnięcie satysfakcji z życia intymnego i satysfakcji seksualnej przez osoby ze spektrum autyzmu jest mimo to jak najbardziej możliwe – pomóc w tym może otwarte i szczere komunikowanie swoich oczekiwań i potrzeb partnerowi.